Is jullie business nog steeds hetzelfde, als toen jullie begonnen?

‘Het concours hippique, zoals men dat noemt, is ontstaan in 1947. Vanaf 1975 hebben wij de officiële internationale status gekregen. Daarvoor waren het nationale wedstrijden met gastlicentie voor buitenlandse deelnemers. Nu is de springsport meer geprofessionaliseerd. Het is veel meer een commerciële business geworden. Je kunt met recht spreken over een bedrijfstak. Daarnaast is de sport is ook mondialer geworden.’

Waar zijn jullie het meest trots op?

‘Wij zijn het enige paardensportevenement in Noord en Oost-Nederland, dat een 5 sterren Legacy heeft. Dat is het allerhoogste niveau, dat je in deze sport kunt ontvangen. Rotterdam met het CHIO, Amsterdam met Jumping Amsterdam en Den Bosch met Indoor Brabant hebben dezelfde status. We hebben drie keer de prestigieuze Longines Nations Cup georganiseerd, voor de beste spring- en dressuurruiters ter wereld.’

Wat gaan jullie zeker niet meer doen, wanneer jullie uit ervaring spreken?

‘Door externe factoren moesten wij onze ambities even in ijskast zetten, omdat wij deze op dat moment niet konden verwezenlijken. Wij hebben nu de randvoorwaarden gecreëerd om dat wel te doen. We nemen weloverwogen beslissingen. Tellen liever eerst tot 10, dat zit in onze aard.’

Wat zou waardevol zijn, wanneer je andere familiebedrijven spreekt?

‘Hoe wij tezamen met andere familiebedrijven in Twente een bepaald Twents DNA kunnen behouden. Dat mensen vanuit de Randstad niet over ons lot gaan beschikken. Mensen die feeling met deze regio hebben, weten ook wat zich er beweegt. Dat geldt ook voor de politiek. Er zijn bijna geen Twentse Kamerleden meer, die ook een stempel in Den Haag kunnen drukken.’

Wat is volgens jullie de valkuil van een familiebedrijf?

‘Dat je jezelf moreel verplicht voelt de zaak van de familie over te nemen, terwijl je er eigenlijk niet voor in de wieg bent gelegd. Het is dan belangrijk de juiste keuze te maken voor jezelf en de familie.’

Wat zijn verdere ambities en toekomstperspectief?

‘Wij willen naar de toekomst toe het terrein meer multifunctioneel maken. Zodat het terrein, wanneer het niet voor hippische doeleinden wordt gebruikt, ook maatschappelijk een meerwaarde biedt voor de directe omgeving.’

Wat zou je andere Familiebedrijven willen meegeven?

‘Dat je alert moet zijn. Dat je familiebedrijven uit een andere tijdgeest niet moet projecteren op de huidige tijd. Het moment destijds kan heel anders zijn geweest. Iets wat toen goed was, hoeft in de toekomst niet goed te zijn. De nieuwe generatie dient wel deze slag te maken naar de huidige tijd. Hoe ga je daarmee om? Bij een familiebedrijf dien je altijd tijdig te anticiperen op de tijdgeest. Het verleden moet je koesteren, maar niet heilig verklaren.’